Foto-impressie laatste week

Uitzicht over zee. Deze locatie vond papa het leukste terras. Het terras in Javea direct aan het water, waarbij het uitzicht heel mooi is (in de verte zie je nog mensen kanoën). Hier heeft papa de lekkerste cappuccino gedronken; er zat een hele dikke laag nata (vette slagroom) op. Ook Sjors en ik vonden het heerlijk :-).
Gitaren. Deze foto moet er van papa en mama nog even bij; speciaal voor de opa’s. Echt ouderwets; knijpers dienen als lijmklemmen bij het maken van de gitaren. Leuk he?
Vorig weekend zijn we naar Alicante geweest (is vorig jaar niet van gekomen) . Papa wilde, net als naar Valencia binnendoor rijden over de N332. Dat werd uiteindelijk een hele tocht van 2,5 uur (i.p.v. 1 uur). Vooral de haven en boulevard van Alicante is erg groot en mooi. Mama wilde graag naar de Castillo de Santa Barbara. Deze is ook via een tunnel vanaf het strand te bereiken. Via deze 195 meter lange tunnel kom je in het midden van de berg, waarna je met de lift naar de burcht kan. Echter na 2 kilometer lopen bleek de lift defect te zijn. Uiteindelijk zijn we grotendeels met de auto de burcht opgegaan. Hier zie je een foto van mij en Sjors op een cactusboom en van mij bovenop het kasteel met uitzicht over de haven (de laatste honderd meter klimmen hadden niet misstaan in de Tour de France).
Rijstvelden. Ook zijn we nog naar een mooi natuurgebied net onder Valencia geweest; genaamd Natural Parc de l’albufera. Dit is een groot meer direct gelegen aan de zee omringd met rijstvelden (voor de paella). Het natuurgebied was erg mooi en hebben een autoroute gereden. Op de terugweg nog langs Cullera (spreek uit: kolere) geweest. Dit plaatsje ligt aan een Spaanse lagune??? We hebben niets bijzonders kunnen waarnemen (wel enorm gelachen).
Ook is vorig weekend de aircoman langs geweest. Had al zijn gereedschap bij zich. Dit vond Sjors natuurlijk erg interessant (vooral de zaag ….). Sjors had hele gesprekken met hem. De aircoman was een Engelsman; heb gelijk wat Engels geleerd …....:-). Hij gaf aan dat hij niet onder de indruk was van de bouwstijl van de Spanjaarden. Eigenlijk moet de installatie opnieuw met andere leidingen en fittingen aangelegd worden, maar dan moet er gebroken worden. Hij heeft het nu provisorisch gerepareerd. Het is nog niet helemaal verholpen, maar als we de airco alleen ’s avonds aanzetten, zodat er een lekkere temperatuur is bij het naar bed gaan, kan de airco dit nog wel aan.
Cap Sant Antoni. Tussen Denia en Javea in ligt een mooi natuurgebied ‘Montgo Natural Park’. Uitvalshaven voor de diverse wandel- en klimtochten is ook deze Cap Sant Antoni (is naar mij vernoemd). In een mooie foto vanaf de zee zie je de Cap in vol ornaat. Ook zie je mij, netjes geknipt, geposeerd staan. Veel konden we niet wandelen; de tochten waren niet voor kinderwagens geschikt (gelukkig, wordt er alleen maar moe van …… :-).
Duikfoto. Ook ben ik met mama (papa niet, want hij heeft een zwemmersoor) enkele keren wezen snorkelen aan de grindstranden. Een mooie foto ingesloten. Op de achtergrond de Cap Sant Antoni.
Daarvoor een zoekplaatje; mama en ik zijn aan het snorkelen.
Visafslag. In Denia wordt er dagelijks vis geveild. We mochten het veilen van de vis vanachter het glas volgen. Papa heeft nog een leuk filmpje gemaakt hoe de vis van boord komt. Ik heb nu voor het eerst ook Anchoas (ansjovis) gezien. Deze lijken erg veel op sardientjes. Je kon ook zelf direct alle gevangen vis vers (deels levend) in de aangesloten winkel kopen.
Het zit er bijna op. We hebben weer veel gezien in de omgeving en veel nieuwe activiteiten, zoals o.m. het bezoek aan de medico in de clinica. Alle rottigheid komt er bij papa en mama uit, en dat is heel wat …….. :-). Mama mag niet meer in de zon, papa moet het hoofd boven water houden: dus de rolverdeling gedurende de laatste week is duidelijk. Mama gaat met mij mee zwemmen/snorkelen, terwijl papa lekker in de zon zit en op Sjors past :-).
Het zit er bijna op. We gaan net op tijd weg uit Denia, want het weer slaat namelijk om. Volgens de weersvooruitzichten komt er regen en onweer. Dus ‘Holanda, here we come’.
Saludas, anchoas.